Oko ludzkie to narząd receptorowy umożliwiający widzenie. Natomiast kamera filmowa jest tylko urządzeniem, dzięki któremu możemy odtworzyć obraz nagrany przez człowieka. Ale czy jest on taki sam, jaki widzieliśmy przez nasze oczy?
Człowiek oglądając jakiś obraz skupia się na jednym punkcie. Następnie przechodzi do kolejnych. Zapamiętuje to, co jest najbardziej charakterystyczne. Natomiast kamera filmowa nagrywa cały obraz, nie skupia się na jednym punkcie.
Ludzkie oko inaczej postrzega barwy niż kamera filmowa. Człowiek np. widzi zielono- żółtego liścia, a w obiektywie może mieć on kolor wyrazistej zieleni, albo można ustawić jakąś inną barwę. Ludzkie oko nie potrafi zmienić obrazu, jaki widzi.
Różnią się także w postrzeganiu ostrości obrazu. Rzeczywistość widzianą w kamerze filmowej można ustawić, aby niektóre punkty były bardziej wyraźne inne mniej. Ludzkie oko nie potrafi zrobić, aby punkt, który ogląda był bardziej wyraźny.
Ludzkie oko nie może sobie przybliżyć punktu, który chcę zobaczyć. Widzi wszystko, co znajduję się przed nim. Natomiast kamera filmowa może pokazać obraz z daleka i zrobić, aby tylko on był widoczny w obiektywie.
Oko potrafi się szybko przyzwyczajać do obrazu, w którym jest duża rozbieżność między światłem i cieniem. Dzięki temu jesteśmy w stanie zobaczyć zarówno najciemniejsze jak i najjaśniejsze obiekty. Gdy skieruje obiektyw w kamerze filmowej w za jasne lub zbyt ciemne miejsce, to nie będzie nić widać.
Obraz widziany w kamerze filmowej trochę różni się od tego, który widzi ludzkie oko. Może być wyraźniejszy, różnić się barwą, jednak wiele rzeczy pozostaje takich samych lub podobnych.